නොහැගෙනා ලෙස නුඔ ඉදින්

සුසුමන් හෙමින් විත්
සැතපී මගේ ළය
දෝරේ ගලනා
සෙනෙහසින්

මුමුනනා කව
ඔබට හැගුනත් 
නොහැගෙනා ලෙස
නුඔ ඉදින් 

සුන්දරයි පෙම
කවුරු කීවද
රිදුම් පමණයි
එ් පෙමින්

නොලැබුනත් ඔබ
හදේ රැදෙනා
සොදුරු කවියකි
ආදරෙන්........

.....සේයා.....

පෙම්බරී

ඔමරි පපා මුකුළු කරන මගෙ සුන්දර පෙම්බරී

දගර දමා කැරකි කැරකි මගෙ පස්සෙන් වැටි වැටී

කොමළ කතා කොපුල් සිනා පිරි රුවැතිය පෙම්බරී

මනමාලයි එ් බැල්මන් නුඔ දකිද්දී හිතවතී

සොදුරු හැගුම් මට ගෙනාපු මගෙ සුන්දර සමනලී

හුදකලාව මකාලන්න දෙයියෝ දුන්න සුන්දරී

සොදුරු සිනා මන බන්දයි දුකක් නොදෙමි සුරතලී

මගෙ අහසට එළිය දියන් පෙම්බර මගෙ සදවතී

.....සේයා.......

සොදුරු මතක

ඔබ මා හමුවුන
නා ගස ළග
නාමල් සුවද තවත් එලෙසයි
නමුදු අද මා පමණයි
දෑත පටලා ආදරේ කෙරු
සිනා සීලා කොමල කම් කෙරු
තාම සුවදයි ඒ අතීතය
නමුදු මා පමණයි
ඔබෙ අවමන් දරා ගනු බැරි
කදුල මා ළග රගන
අද මම ම පමණයි එහි රැදුණු
තාම සුවදයි නා සෙවන ළග
නමුදු මා පමණයි
එ් අතීතය තාම මට සුවදයි
තාම මා ළගමයි
......‍සේයා.......

මගේ අක්කාට

මා ආදා අම්මගේ තුරුලට
තරහ වී කොනිත්තන් ඇති
ආයෙ ටිකකින් සිනහ වීලා
මගේ මුව සිප ගන්ඇති

පුංචි දේටත් රණ්ඩු වීලා
ගහ මරාගෙන ඉන්ඇති
ආයෙ මගෙ නංගියෝ කියලා
ආදරෙන් ළං වෙන්ඇති

හොරෙන් ඇවිදින් මගේ හොර වැඩ
සොයා අම්මට කියනැතී
ඒවා අහලා උරණ වීලා
අම්මා කෝපව බැන වදී

කව්ද කුමරෙක් ඇවිත් අක්කව
අපේ තුරුලෙන් ගෙන ගියේ
එදා ඉදිලා මාව තනිවී
ඇතැයි දැන් දැන් ම‍ට සිතේ

අපිව අතහැර දුරු රටක ගොස්
ඇත් වීලා ඉන්ඇති
ඒත් අක්කේ නිතර සිහිවෙයි
ඔබේ නංගිට සැමවෙලේ

අක්ක ජීවිතෙ ජය ගත්තවිට
බොහෝ සතුටක් ම‍ට දැනී
වෙන චරිත අදහන්ට කුමටද
අක්කා මට හොදටම ඇතී

.........සේයා.......